Zweig bir
piyanonun tuşlarında parmaklarını gezdirircesine, yine harika bir eser
yaratmış. Ben artık şaşırmıyorum. Yazdığı bir eseri beğenmeme durumu benim için
pek mümkün değil gibi gözüküyor. Konusu ne olursa olsun her eseri ayrı bir
güzel.
'Geçmişlerini
arayan, artık gerçekte var olmayan geçmişe boğuk sorular yönelten bu gölgeler
onların kendisi değil miydi? Gölgeler, canlanmak isteyen ama artık bunu
başaramayan gölgeler... Ne kadın eski kadındı ne de adam eski adam...'
Hikayemizde
bizi, aralarından kum taneleri gibi akıp giden zamandan sonra birbirine yeniden
kavuşan iki aşığımızın, zamanın nasıl aynı kaldığını ama aynı zamanda
kalamayacağını da bize gösteren enfes bir anlatım bekliyor. Keyifli okumalar
dilerim.
Alıntılar:
Geçmişlerini arayan, artık gerçekte var olmayan geçmişe boğuk sorular
yönelten bu gölgeler onların kendisi değil miydi? Gölgeler, canlanmak isteyen
ama artık bunu başaramayan gölgeler... Ne kadın eski kadındı ne de adam eski
adam...
Sayfa 52 - iş bankası kültür yayınları
Yolculuk çok güzeldi, yazık. İlerleyip duruyorduk. Bana kalsa daha
saatlerce öyle gidebilirdim.
Sayfa 42
"Zaman nerede kaldı?"
"Zaman bizim içimizde, ... Soruyorum sana, Hatırlıyor musun hala?"
"Zaman bizim içimizde, ... Soruyorum sana, Hatırlıyor musun hala?"
Sayfa 38
Her şey eskisi gibi, sadece biz değiliz, biz değiliz!
Sayfa 37
İnsan yaşlanıyor, ama değişmiyor.
Sayfa 36
Ah, dün ve bugün arasına giren o karanlık, sonsuz yıllar, iki kıyı, iki
yürek arasındaki kurşuni deniz!
Sayfa 23 - iş bankası kültür yayınları
Dokuz yıl oldu ve sesinin tek bir tonu değişmemiş, bedenimin tek bir siniri
bile onu farklı algılamıyor. Hiçbir şey yitmemiş, hiçbir şey geçmemiş, varlığı
eskiden olduğu gibi sevgi dolu bir mutluluk yaratıyor.
Sayfa 22 - iş bankası kültür yayınları
Ve yabancı bir şiire ait unutulmuş bu dizeleri on yıl öteden kadının
sesinden duyuyordu:
Dans le vieux parc solitaire et glace
Deux spectres cherchent la passe.
Issız eski parkta karlar içinde,
Arıyor geçmişi iki gölge.
Dans le vieux parc solitaire et glace
Deux spectres cherchent la passe.
Issız eski parkta karlar içinde,
Arıyor geçmişi iki gölge.
Sayfa 51
Aklımı toplayıp her şeyi berrak görebilsem keşke!
Sayfa 17 - iş bankası kültür yayınları
0 yorum:
Yorum Gönder