Kitap beş kısa öyküden oluşmaktadır.İlk öykü kitaba adını
vermiştir.Öyküler ızdırap,intihar,hırs,sevgi genel olarak üzüntü temalı.
Klasik Zweig... Gene parmağımızdan bile ince olan kitaba
bir sürü dokunaklı hayat sığdırmayı başarmış.
Kitap birkaç öykünün birleşiminden oluşuyor. Ve
yazarımızın o karamsar ruh halini bu kitapta da karşı sandalyemize oturtup
beraber okuyoruz.
Bir insan neden ölür? Yalnızlık? Özlem? Pişmanlık? Veya
başaramama hissi? Her hikayemizde başka bir neden bize sarılıyor. Daha paragraf
başlamadan anlıyorsunuz cümlenin sonunu ama gene de devamını getirmek
istemeseniz bile gözleriniz sizden bağımsız hareket ediyor.
Beraber o sokağı arayıp, beraber askerle saklanacağız ya
da bekleyeceğiz beyefendinin dönüşünü... Betimlemesi en kuvvetli yazar sonuçta.
Az kelimelerle bile vermeyi başarmış bize o hissi.
Beni en çok üzen sanırım son hikaye oldu. En kısa ama en
çok içime oturan... Belki de kendimi gördüğümdendir bilinmez ama kurgusal bile
olsa üzülmemek elde değil.
- Öyle ya, kim dönüp gölgesini kontrol ederdi ki? Gölgesinin sadakatle sürünerek ve sessiz adımlarının arkasından geldiğini hissederdi insan ,Sayfa 34 - iş bankası
- Rastlantının matkap uçları elmastandır ve içinde bolca tehlikeli tuzak barındıran kader, hiç umulmadık bir yerden kendine kapı bulmayı bilir ve kaya gibi sert mizaçları bile temelinden sarsarak darmadağın eder.Sayfa 26 - iş bankası
- Genel durumuna baktığımda yorgun, hiçbir şey hissetmeden alışkanlıktan yaşamayı sürdüren bir insan algılıyordum.Sayfa 6 - iş bankası
0 yorum:
Yorum Gönder